Bulunan sarnıcın Osmanlı döneminden beri kullanılan bir alan olduğunu belirten Akademisyen Oktay Gündoğdu, “İskilip kalesi Helenistik dönemden itibaren de aralıksız sürekli yerleşimin görüldüğü bir kaledir. Geçmişte zindan veya kale olarak kullanıldığını tahmin ettiğimiz sarnıcın üst tabanındayız. Burasının neredeyse 3 metre aşağısında da başka bir taban daha bulunuyor.
Oda, Roma dönemine tarihlendirilen bir süreci ihtiva ediyor. Etrafı ana kayalarla çevrelenmiş açık alan kısımlarda kaba moloz taşlarla çevrilmiş üzeri Horasan harcı ile kapatılmış bir cephesi bulunuyor. Zeminde ise 3-4 taban halinde yüzeye serpme serilmiş ve altında da bir kısmında mıcır taşlar bir kısmında da moloz taşlardan oluşan bir metre kalınlığında taban oluşturulmuş” ifadelerini kullandı.
ROMA DÖNEMİNE AİT BULGULAR
Gündoğdu, “Orada 8 basamak tespit edildi. Kalenin üst tabanında 3.5 metrelik bir derinlik var hemen doğu tarafında da 8 metrelik bir derinlik var. Kalelerde sarnıçlar genellikle suların depolandığı alanlar. Suyu depolamak için kar suyu ya da karlar iteklenerek sarnıçta biriktirilir. Bunlarda yaz ve ilkbahar aylarında kullanılır. Buralarda su ihtiyacını karşılayabilecek depo yoktur. Bu sarnıç bu kalenin içerisindeki su ihtiyacını karşılıyordu” dedi.
